İnanmayacaksın ama..

İnanmayacaksın ama bu aralar seni çok düşünür oldum. Deli gibi güldüğümüz dakikalar, birlikte yediğimiz yemekler, birlikte içtiğimiz biralar, birlikte dinlediğimiz şarkılar... Sen sen olduğunu asla tahmin edemezsin ama bu böyle tekrar konuşmaya başladığımızdan beri. Hayatımdaki mutlu dakikalarımızı konuşuyorduk geçen gün ve en az 5 tanesinde sen vardın. "Hiç unutmam bigün oturuyoruz" ile başlayan bir sürü anımız varmış meğer. İnsanlara bakıp onların zayıf noktalarını aynı anda yakalardık. Sen  daha konuşmadan ne diyeceğini tahmin ederdim. Ve belki de elde etmek için en çok uğraştığımdın. Sonra da en salak kaybettiğim. Çok güzel gidiyordu herşey o kadar mutluydum ki. Yaşadığım boşluk tamamen senin üzerine kurulu sanırım. Senden sonra kimseyle gülmedim. Ya da kimse senin gibi dertlerimi dinleyip bana yol göstermedi. Onlar sadece eğlenebileceğimiz bir mekana gidebilmeyi istiyorlardı. Uzaktan bakıpta içemedikleri o içkileri içmek. Çıkarları vardı. Sen öyle değildin. Seni düşünüyorum bazen evet. Bir salak gülümseme beliriyor yüzümde. Sonra derin bir of çekip devam ediyorum etmek zorunda olduğum hayatta. Ne güzeldi ya seninle herşey. Şimdi de hatırlıyorumda. Ne kadar güzeldin. Hmmmmmmm... Özlemişim...